5/5 - (1 امتیاز)

گاهی اوقات والدین با توجه به شرایطی که در آن قرار دارند نمی توانند به تفاهم برسند و تصمیم به طلاق توافقی از هم می گیرند. در این صورت یکی از مسائلی که میان آن ها وجود دارد حق حضانت فرزند در طلاق توافقی می باشد. آن ها می‌توانند بر سر این مسئله و سایر مسائل به توافق برسند. در صورتی که توافقی در میان آنها صورت نگیرد. دادگاه با توجه به در نظر گرفتن مسائل و مصالح مربوط به فرزند و والدین بر طبق قوانین میان آن ها حکم می کند.

گاهی اوقات دادگاه حق حضانت را به پدر و گاهی اوقات نیز آن را به مادر واگذار می نماید. در صورتی که هیچ کدام از والدین صلاحیت حضانت فرزند را نداشته باشند با توجه به اولویت داشتن جد پدری، دادگاه مسئولیت سرپرستی فرزند را به وی واگذار می‌نماید. در صورتی که توافق کرده باشند و صلاحیت نگهداری نیز داشته باشند. دادگاه نیز نظر آن ها را محترم شمرده و مطابق آن مبادرت به صدور حکم می نماید.

خط پاسخگویی وکلای دادگستر : ۲۲۹۲۰۵۶۲-۰۲۱ (۲۰ خط ویژه)

حضانت فرزند در طلاق توافقی به چه معنا است؟

حضانت فرزند در طلاق توافقی به معنی سرپرستی، مواظبت روحی و جسمی و تعلیم و تربیت فرزند توسط افراد ذیصلاح می‌باشد. حق حضانت هم به تکلیف و هم حق والدین است. در مدتی که هر کدام از والدین دارای حق حضانت فرزند هستند نمی توانند از پذیرش آن سر باز زنند و یا اینکه دیگری را از آن محروم سازند.

به این صورت که اگر حضانت بر عهده یکی از طرفین باشد نمی تواند دیگری را از ملاقات با فرزند محروم سازد. به طور کلی در حالت عادی حق حضانت بر عهده پدر و مادر می باشد. بجز در صورتی که آنها صلاحیت حضانت را نداشته باشند. یکی از مهم ترین مباحثی که در هنگام طلاق مورد مناقشه قرار می گیرد. بحث حضانت فرزندان پس از طلاق می باشد.

حضانت فرزند در طلاق توافقی

لذا برای این موضوع مهم قانون گذار، قوانینی را در نظر گرفته است که حقوق طرفین در آن رعایت شود و  فرزندان کمتر دچار مناقشه های بعد از طلاق والدین شوند. یکی از دلایل وجود این قوانین این است که فقط مصلحت طرفین مهم نیست و باید به چالش های پس از طلاق برای فرزند نیز توجه ویژه ای صورت پذیرد. 

شرایط حضانت فرزند در طلاق توافقی

در خصوص حضانت فرزند در طلاق توافقی، دادگاه برای حمایت از کودک از لحاظ جسمی و روانی شرایطی را تعیین کرده است. بنابراین اگر کودک دختر باشد تا ۹ سالگی و برای پسر تا ۱۵ سالگی حضانت را در نظر گرفته است. پس از رسیدن فرزندان به این سن دیگر حضانت برای آن ها معنایی ندارد. خودشان می توانند تصمیم بگیرند که با کدام یک از آن ها می خواهند زندگی کنند.

در حالت عادی پس از طلاق و در صورتی که والدین توافق نکرده باشند. دادگاه بر حسب قوانینی که قانون گذار تعیین کرده است حکم می کند. در صورتی که طلاق به صورت عادی اتفاق افتاده باشد، تا سن هفت سالگی حضانت پسر و دختر بر عهده مادر می باشد. همچنین حضانت آنها پس از هفت سالگی در صورتی که فرزند دختر باشد تا سن ۹ سالگی بر عهده پدر و در صورتی که فرزند پسر باشد تا سن ۱۵ سالگی حضانت بر عهده پدر می باشد. پس از اینکه فرزندان به سن ذکر شده برسند از حضانت خارج می شوند. البته لازم به ذکر است تا سن ۱۸ سالگی تحت ولایت پدر و جد پدری می باشد.

استفاده از وکیل طلاق توافقی یا خانواده می تواند علاوه بر تسریع روند طلاق، از تضییع حق موکل خود با توجه به قوانین موجود جلوگیری نماید. طلاق توافقی بدون وکیل می‌تواند مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد در صورت انتخاب این پروسه بدون حضور وکیل حتما از مشاوره حقوقی تلفنی یا حضوری استفاده نمایید.

شرایط از دست دادن حق حضانت فرزند یا سلب آن

زمانی که مادر حق حضانت فرزند در طلاق توافقی را بر عهده دارد در صورتی که به جنون مبتلا شود و یا ازدواج مجدد انجام دهد. حق حضانت را از دست خواهد داد.همچنین در صورتی که دچار انحطاط اخلاقی شود نیز، حق حضانت از وی سلب شده و به پدر منتقل می شود. البته حق حضانت در صورتی که به هر کدام تعلق گیرد نمی تواند از پذیرش آن خودداری کند. مگر در صورتی که مابین آن ها توافقی صورت گرفته باشد. عدم صلاحیت والدین از نظر اخلاقی مهم ترین مسئله در سلب حق حضانت می باشد.

البته مصلحت طفل می تواند تمامی قوانین را تحت تاثیر قرار داده و قاضی را موظف به صدور رای به نحوه دیگری کند. در نهایت باید قاضی بر اساس شواهد و قرائن تصمیم گرفته و مبادرت به صدور رای نماید.

شرایط سلب حضانت فرزند

توافق طرفین در حضانت فرزند

در صورتی که سخن از حضانت فرزند در طلاق توافقی به میان می آید تمامی قوانین تحت تاثیر قرار می گیرند و مسئله به شکل دیگری می باشد. در این صورت طرفین باید در مورد تمامی موارد از جمله حق حضانت، مهریه، نفقه و… به توافق برسند. با این توضیح که توافقات باید در حدود قانون بوده و خارج از آن نمی توان توافق کرد متن تفاهم نامه طلاق توافقی باید بصورت دقیق و با حضور وکیل تنظیم و امضا گردد. بنابراین با توجه به حدود قانون توافق بر سر حضانت نیز بر عهده والدین بوده و در یکی از اشکال زیر باشد.

  • حضانت فرزند در ازای بخشش قسمتی و یا کل مهریه به مادر اعطا می شود.
  • حضانت فرزند در ازای بخشش تمام حقوق مالی از طرف مادر به وی بخشیده می شود.
  • مطابق توافق طرفین می تواند حتی در صورت ازدواج مجدد مادر حضانت نزد مادر باشد.
  • با توافق و پذیرش مادر می تواند در ازای دریافت نفقه خود و فرزند حتی پس از ۷ سالگی نیز حضانت وی را بر عهده بگیرد.
  • پدر با پرداخت تمامی حقوق زن، می خواهد حق حضانت فرزند حتی قبل از ۷ سالگی هم بر عهده وی باشد.
  • پدر و مادر توافق می کنند طبق قوانین مندرج در این زمینه عمل کنند.

موارد فوق از عمده ترین تصمیماتی هستند که در این زمینه اتفاق می افتند اما آن ها می توانند با توافقاتی که مابین خود برقرار می کنند به توافق برسند.

نکاتی در خصوص حضانت فرزند در طلاق توافقی

  • حق حضانت والدین بر فرزند در مسیر قانون ساقط نمی شود. در صورتی که افراد از برخی حقوق خود گذشت کنند اگر حق رجوع را برای خود محفوظ نگذارند نمی توانند به آن رجوع نمایند.
  • گاهی اوقات ممکن است دادگاه حق حضانت را به یکی از والدین بسپارد و پس از مدتی به این نکته پی ببرد که فردی که حضانت را بر عهده دارد صلاحیت لازم را ندارد. در این مواقع با استناد به ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده می تواند حق حضانت را از وی سلب کرده و به طرف دیگر آن را واگذار نماید.
  • یکی دیگر از مهم ترین موارد حق حضانت رعایت صلاحیت فرزند می باشد. در این صورت نباید حق حضانت به صورتی باشد که به سلامت فرزند و رشد شخصی و اجتماعی وی مورد لطمه ای وارد شود. در این میان دادستان مهم ترین فردی است که می تواند درخواست تغییر حکم را از دادگاه درخواست نمایند.
  • در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که هیچ کدام از والدین صلاحیت حضانت فرزند را دارا نیستند. با توجه به اولویت جد پدری برای رسیدگی به وضعیت طفل او را بر می گزیند.
  • در صورت طلاق توافقی بحث ملاقات فرزند با پدر و یا مادر از مباحث مورد مناقشه میان والدین می باشد. در صورتی که آن ها نتوانند به توافق برسند، دادگاه میان آن ها با در نظر گرفتن مصالح و قوانین قضاوت خواهد کرد و حکم را صادر می کند.
  • در صورت طلاق توافقی با توجه به توافق میان والدین بر سر میزان نفقه و نحوه پرداخت آن نفقه بر عهده پدر می باشد. در صورتی که به توافق نرسند دادگاه با توجه به شرایط سنی و اجتماعی و نیاز های فرزند میزان و نحوه پرداخت آن را تعیین می کند.