در رابطه با مبحث طلاق به دلیل بیماری می توان گفت که قانون کشور ما این اختیار و قدرت عمل را در اختیار مردان قرار داده است تا در صورت مشاهده هر نوع بیماری همسرش برای جدایی به محاکم قانونی مراجعه کند. اما متاسفانه این اختیار عمل برای بانوان از لحاظ قانونی محدودتر است. بنابراین می توان در حالت کلی گفت که زن تنها زمانی می‌تواند برای طلاق به دلیل بیماری به محاکم قانونی مراجعه کند که دارای شرایط خاصی از لحاظ حقوقی باشد و بتواند در محضر دادگاه ادعایش را اثبات کند.
شرایط فسخ نکاح به دلیل پنهان کردن بیماری
توجه داشته باشید که در رابطه با موضوع طلاق به دلیل بیماری می توان به شرایط فسخ در صورت پنهان کاری خانم و آقا اشاره کرد. اگر اقا یا خانمی به دلایل مختلف، بیماری و نقص خود را از طرف مقابل پنهان کند و قبل از عقد نکاح این موضوع را با همسرش در میان نگذارد، برای خانم یا آقا امکان فسخ وجود دارد.
با استناد به ماده‌ی 1131 قانون مدنی در رابطه با فوریت این نوع فسخ ها می‌توان گفت: خیار فسخ فوری است و اگر طرفی که حق فسخ دارد بعد از اطلاع به علت فسخ، نکاح را فسخ نکند خیار او ساقط می‌شود به شرط این‌که علم به حق فسخ و فوریت آن داشته باشد تشخیص مدتی که برای امکان استفاده از خیار لازم بوده به نظر عرف و عادت است.
بنابراین اگر فردی بلافاصله پس از عقد نکاح متوجه نقص و بیماری همسر خود گردد و از حق فسخ فوری که در ماده‌ی 1131 قانون مدنی برای او تعیین شده است، استفاده نکند، این حق نیز برای او از بین خواهد رفت و فوریت خود را از دست خواهد داد.
طلاق به دلیل بیماری و تعیین مهریه زن
یکی از سوالات بسیار مهمی که در رابطه با موضوع طلاق به دلیل بیماری ممکن است برای بسیاری از افراد پیش آید آن است که وضعیت مهریه‌ی زن پس از فسخ نکاح به چه صورت خواهد بود؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که هر زمان که عقد نکاح قبل از بوجود آمدن ارتباط زناشویی و نزدیکی میان زن و مرد فسخ شودف هیچ حقی مبنی بر دریافت مهریه ندارد. تنها در یک مورد استثنا زن می‌تواند مقداری از مهریه خود را دریافت کند و آن زمانی می باشد که همسرش به عنن ابتلا باشد (ناتوانی در نزدیکی با زن). در رابطه با این موضوع در ماده ی 1101 قانون مدنی آمده است که: هر گاه عقد نکاح قبل از نزدیکی به جهتی فسخ شود زن حق مهر ندارد مگر در صورتی که موجب فسخ عنن باشد که در این صورت با وجود فسخ نکاح زن مستحق نصف مهر است.
اما همین که نکاح به طور صحت واقع شد رابطه زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می‌شود.
چه بیماری هایی طلاق را در پی دارند؟
در رابطه با طلاق به دلیل بیماری و بررسی ناتوانی و بیماری هایی که باعث طلاق و جدایی می‌شوند باید گفت که از نظر قانون گذار، این بیماری ها برای زن و مرد متفاوت می باشد.
طبق ماده ی 1121 قانون مدنی یکی از بیماری های مشترکی که برای زن و مرد می‌توان نام برد که در هر حالتی حق طلاق و فسخ نکاح را در پی دارد، جنون می‌باشد. در این ماده آمده است که: جنون هر یک از زوجین به شرط استقرار اعم از این که مستمر یا ادواری باشد برای طرف مقابل موجب حق فسخ است. طبق ماده ۱۱۲۵ قانون مدنی، اگر جنون و عنن بعد از عقد هم اتفاق بیفتد، به زن حق فسخ داده می شود.
به عنوان یک قاعده‌ی کلی می توان گفت که کلمه ی جنون زوجین در این ماده مشمول بیمارانی می باشد که با مراجعه به پزشک و استفاده از روش های درمانی دچار بهبود نمی شوند و با استفاده از داروها و روش های درمانی شرایط جنون آنان بهبود نمی یابد. بنابراین باید بیماری فرد مادام العمر و دائمی باشد و باعث ایجاد احساس خطر و ناامنی شود.
طلاق به دلیل بیماری زن
طلاق به دلیل بیماری زن شامل موارد زیر می شود:
ابتلا به جذام
برص
افصاء (یکی شدن مجرای حیض و بول در اثر مقاربت)
زمین گیر بودن زن
نابینایی هر دو چشم
بر اساس ماده ی 1124 قانون مدنی باید به این نکته توجه داشته باشید که: عیوب زن در صورتی موجب حق فسخ برای مرد است که عیب مزبور در حال عقد وجود داشته است.
البته باید به این موضوع نیز توجه داشت اگر مرد به دلیل اصرار خانواده اش بدون آنکه زن را قبل از ازدواج ببیند، مجبور شود با او عقد کند و سپس او و نقص عضو او را مشاهده کند، می‌تواند از حق طلاق به دلیل بیماری زن استفاده کند.
طلاق به دلیل بیماری مرد
طلاق به دلیل بیماری مرد شامل موارد زیر می‌شود:
حضا؛ (یعنی اخته بودن مرد از طریق دخل و تصرف و عملیات مادی در بیضه که باعث می شود ناباروری شود.)
عنن؛ به شرطی که حتی یک بار عمل زناشویی انجام نشده باشد.
مقطوع بودن آلت؛ (یعنی قطع شدن آلت تناسلی به اندازه ای که مرد قادر به برقراری رابطه زناشویی نباشد.)
در ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی هم آمده اگر مردی بعد از عقد به بیماری های مقاربتی مبتلا شود، زن حق دارد از برقراری رابطه زناشویی با او امتناع کند ولی به او نفقه تعلق می گیرد.
تبصره ۵ ماده ۱۱۳۰قانون مدنی ابتلای مرد به بیماری های صعب العلاج روانی یا مسری یا هر بیماری صعب العلاج دیگری (مثل سرطان) که زندگی مشترک را تهدید کند، یعنی زندگی همراه با مشقت باشد و تحمل آن مشکل شود، باعث می شود زن بتواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند و در صورتی که ادعای او ثابت شود، دادگاه مرد را وادار به طلاق خواهد کرد. در این صورت خانم می تواند تمام حق و حقوق خود را هم مطالبه کند.
ثبت ديدگاه